ฉันออกจากบ้านไปรับเธอเพื่อนั่งรถเมล์ไปส่งเธอที่ทำงาน
เธอทำหน้าเบื่อเมื่อเห็นหน้าฉันแล้วพูดออกมาว่าว่าเมื่อไหร่จะได้นั่งรถเก๋งสักที
ฉันพาเธอไปทานอาหารเช้าที่ร้านข้าวแกงเล็กๆหน้าปากซอย
เธอส่ายหน้าแล้วบอกกับฉันว่าอยากเปลี่ยนไปนั่งจิบกาแฟในห้องแอร์เย็นๆจัง
ฉันเดินไปส่งเธอถึงห้องทำงานและบอกว่าเย็นนี้จะรีบมารับให้เร็วที่สุด
เธอพูดใส่อารมณ์ออกมาว่าจะมาก็แต่งตัวให้ดีกว่านี้ เธออายเพื่อน
ฉันโทรไปหาเธอในตอนสายเพื่อถามว่างานยุ่งมากหรือเปล่า
เธอสั่งให้ฉันรีบวางสายไปเลยเพราะเธอกำลังรอสายคนสำคัญอยู่
ฉันโทรกลับไปหาเธออีกรอบเพื่อบอกว่าอย่าลืมที่จะทานข้าวเที่ยง
เธอรำคาญแล้วพูดออกมาว่าจะคอยบอกทำไม เธอโตแล้วนะไม่ใช่เด็กๆ
ฉันรีบไปรับเธอให้ไวที่สุดเมื่อถึงเวลาเลิกงาน คอยนั่งมองว่าเมื่อไรเธอจะมาสักที
เธอเดินออกมาบอกฉัน ว่าให้นั่งรออีกสักสองชั่วโมง กำลังทำธุระส่วนตัวอยู่
ฉันบอกข่าวดีกับเธอเมื่อทานข้าวเย็นเสร็จว่าไปดูคอนโดใหม่มาแล้วมันสวยมาก
เธอบอกว่าก็แล้วยังไง จริงจริงแล้วเธออยากได้บ้านเดี่ยวกลางสวนหย่อมมากกว่า
ฉันคุยกับเธอเรื่องเงินที่จะช่วยกันเก็บ เพื่อนำไปดาวน์รถใหม่เมื่อสิ้นเดือนนี้
เธอก้มหน้าแล้วบอกว่านั่นมันไม่ใช่เรื่องของฉัน ฉันคือผู้ที่จะถือกุญแจเก็บไว้ในมือ
ฉันเดินหาตู้โทรศัพท์หยอดเหรียญ เมื่อเธอลืมคุยธุระสำคัญกับเพื่อน
เธอบอกว่าไม่ต้องแล้ว พรุ่งนี้ช่วยเตรียมเงินให้ทีจะขอไปซื้อมือถือสักเครื่อง
แล้ววันแห่งความถึงที่สุดก็มาถึง
เธอจากฉันไป เมื่อเจอกับใครคนใหม่
เธอไม่มีคำลาใดใดทั้งสิ้น