by hiphager » Fri Jun 19, 2009 3:20 am
มันแบบออกทะเลกันไกลไปไหมอ่ะ แบบว่าระลึกความหลังมิใช่หรือ
อ่านมาแรกๆก้อซึ๊งอ่ะ กะว่าจะเขียนบ้างไรบ้าง
หลังๆออกแนวไปเรื่อยเปื่อยแล้วอ่ะ
แอบมาระลึกความหลังกะเค้าบ้างนะ ไม่รุว่าเค้ายังจะระลึกความหลังกันอยู่อ๊ะป่าว
. . .
. . . .
. . .
.
จำได้ว่ามาแรกพบ แล้วแบบไม่รุจะคุยกะใครอ่ะ พอจะคุยกะคนอื่น เค้าก้อทำท่าไม่อยากคุยกะเราอ่ะ
ก้อเลยแบบว่าไม่อยากทำไรแล้วอ่ะ ก้อเลยหาวิธีแก้เครียดด้วยตัวเอง
นั่นก้อคือ ทำไห้ตัวเองเป็นที่น่าสนใจ ฮ่าๆๆๆ
แอบหวังว่าเพื่อนจะจำตัวเองได้ แล้วจะได้เข้ามาคุยบ้าง ไรบ้าง งี้
แต่สุดท้ายก้อยังไม่ได้เพื่อน หรือได้แต่ไม่ได้คุยต่อก้อมิรู้ได (ลืม)
เหตุผลแรกที่ไทม่มีเพื่อน ยังไม่มีโทรศัพท์นั่นเอง ฮ่าๆๆๆ
ต่อไปเรื่อยมาจนเข้ามาเรียนไรงี้ เราก้อแบบว่าเริ่มเกิดความกังวลแล้วอ่ะว่าเราจะมีเพื่อนไหมีน๊าาาาา
จับพลัดจับผลู ก้อได้เข้าไปรู้จักกะ สมถวิล (หนู) กิ๊ก และ ก้อวีวี่ วีวี่นี่ก้อเจอตั้งแต่ปฐมนิเทศคณะแล้วแหละ
แล้วก้อหลายสิ่งอ่ะ ทำกิจกรรมไปมา ก้อมาได้มาเป็นแกนโต๊ะ โดยที่เราก้อไม่เคยต้องทำงานอะไรที่เป็นผู้นำอย่างนี้กะเค้าไม่เป็นไง
ผ่านไปเรื่อยมา จากด้วย นิสัย สันชาตญาณ กระแสจิต พรหมลิขิต โชคชะตา ฟ้าส่งมา กระแสธารน้ำไหล
หรืออะไรก้อแล้วแต่ ทำไห้พอเริ่มมีการทำอะไรหลายๆอย่างทำไห้รุจักกันกับเพื่อนมากมายมากขึ้น
เริ่มรู้จัก กระแต วิว ตุ๊ก เอ้ เรื่อยมาอ่ะ (จำไม่ได้เหมือนกันว่าเข้าทางใครก่อน ฮ่าๆๆๆ)
ถัดมาก้อเริ่มไปเป็นแอร์ ญา (สนิทกับสองคนนี้มาจากสาเหตุใดก้อน่าจะรู้ๆ กันอยู่) และปอม ตามลำดับ
จนมาเป็นโบว์ลิ่ง ที่ช่วงนี้เหมือนจะคลุกคลีด้วยกันเป็นพิเศษ ด้วยความที่เราชอบในเรื่องเดียวกัน หลายสิ่งอ่ะ
และพันธมิตรทั้งหลาย ต่างก้อเข้ามามะรุม มะตุ้ม นัวเนีย มากมายก่ายกอง
จนถึงทุกวันนี้ ได้มาเป็นส่วนหนึ่งของ MMLE (ที่ตอนนี้ก้อไม่แน่นอนกะจำนวนสมาชิก กร๊ากกกกกก)
ดีใจมากที่ได้เป็นสมาชิก เมาส์มอย กะเค้าเนี่ย ( เค้านับเราหรือแอบคิดไปเองรึป่าว )
ด้วยความที่ตอนม.ปลายไม่เคยมีกลุ่มเพื่นที่สนิทและรักกันขนาดนี้
(ไม่รุว่าคนอื่นจะรักเค้ารึป่าว ฮ่าๆๆ แต่เค้ารักทุกคนมากๆ จริงๆนะ จุดๆเน้ แอบซึ้งกะตัวเองไปแล้ว)
เค้าอยากรักษาเพื่อนตอนนี้ไว้อ่ะ ทั้ง MMLE และพันธมิตร (แอบยืมคำตุ๊กมาใช้)
มันก้อสามปีมาแล้วอ่ะ ที่เราได้รู้จักกันมา บอกตามตรง จุดนี้อ่ะเค้ารู้สึกผูกพันและก้อรักเพื่อนตอนนี้มากกกกกก
ไม่รู้ว่าใครจะคิดเหมือนสุหรือป่าวนะ แต่ด้วยความที่ชีวิตสุ ไม่มีอะไรเลย
สุรู้สึกว่า ชีวิตตอนี้มันมีค่ามากอ่ะ อยากเก็บอะไร หลายสิ่งที่นี่เอาไว้
มันเร็วมากๆเลยนะ กับเวลาที่ผ่านไป เร็วมากจนบางทีก้อจำอะไรไม่ได้ (ออกแนวลืมเอง)
รู้สึกดีที่มี "เพื่อน" อยู่ ทุกๆครั้งที่เจอกัน รู้สึกสนุก มีความสุข มากมายเกินบรรยาย
(แต่ตอนนี้กะลังเครียด กะเรื่องเรียนของตัวเอง กร๊ากกกกก)
จนบางทีก้อรู้สึกว่า วันนี้มืดแล้วหรอ ยังไม่อยากกลับหอเลยอ่ะ
ยังอยากอยู่กับเพื่อน ยังอยากคุย อยากเล่นกันๆอยู่เลยอ่ะ เหมือนตอนเด็กๆไหม๊ล่ะ
อยากบอกเพื่อนว่า . . .
"รักนะ 사랑해" จากใจจริง และ จริงใจ
"ขอโทษ 미안해" ในบางเรื่อง ในบางสิ่ง ที่อาจทำให้เพื่อนไม่พอใจ
"ขอบคุณ 고마워!" ที่ยังคิดถึง ดูแล มอบความสุข ความจริงใจให้แก่กัน
แม้ว่าเวลาจะผ่านไปอีกซักกี่ปี ไม่ว่าเพื่อนจะเปลี่ยนไปเท่าไหร่ อยู่แห่งหนใดในโลกล้า
เค้า "สุ" คนนี้ ก้อจะยังรัก เป็นห่วงเป็นใย กับเพื่อนๆตลอดไปไม่มีวันเปลี่ยนแปลง "สัญญา 계약합니다"
รักเพื่อนตลอดไป
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ปอลู่ ปูม้า ยาวไปป่ะ
ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
จุดเน้ อยากแอบไปทำซิก จิ้น วาย กะเค้าบ้างอ่ะ
.
.
.
.
P"$u ♥♥♥ เมาส์มอย ♂♀ L!m!ted €d!t!☼n ♣♦♥♠ ♪♫ #22___________